Sahiplerine Fazla Bağlı Köpekler

Köpeklerde iki tür ayrılık kaygısı vardır. Sahipleri yokken strese girenlere sahipsiniz, ancak biriyle beraberlerse başa çıkabilirler. Sonra sadece bir kişiye aşırı bağlananlar var ve kimle birlikte olurlarsa olsunlar, stresli olacaklar ve ayrılıkla etkili bir şekilde baş edemeyecekler.

Bu makale, bu ikinci kategori, tamamen tek bir bireye bağlanan "tek kişilik" köpekler hakkındadır. İnsanları için kurdukları bağ, Velcro'nunkiyle karşılaştırılabilir. Bu köpekler bırakıldıklarında, evde iyi tanıdıkları başka biri olsa bile, ne olursa olsun stres altında kalacaklardır.

Hangi Köpekler Velcro Bağlanmasına Eğilimli ve Buna Neden Olan Nedir?

Yalnızca bir kişiye aşırı bağlanma ve diğerlerine karşı uzak durma eğiliminde olan belirli ırklar vardır. Genel olarak, sürü köpekleri gibi bir insanla çalışmak için seçici olarak yetiştirilme geçmişine sahip olduğundan, sürü ve çalışma kategorisindekiler bu kaliteye eğilimli olabilirler, çünkü çoğu zaman emir aldıkları çobanla benzersiz bir bağ geliştirirler.. Sık sık Alman ve Avustralyalı Çobanların ve Avustralya sığır köpeklerinin özel bir kişiyle bağlandığını göreceksiniz. Akitas, Chow Chow, Shiba Inu ve Jindos, tüm eski Asya kökenli ırkların da buna yatkınlığı var. Dalmaçyalı, yalnızca bir kişiye güçlü bir şekilde bağlanan başka bir Velcro cinsidir ve büyük Pireneler de öyle. Ve tabii ki, karışık ırklar da dahil olmak üzere herhangi başka bir köpek ayrılık kaygısı geliştirebilir.

Ancak tek suçlu doğal yatkınlık değildir. Bazıları öğrenme veya olumsuz deneyimler yoluyla Velcro köpekleri olur. Terk edilenler, sahiplerini kaybedenler ve sonra yeniden evlerine dönenler terk edilme korkusu içinde yaşayabilir ve bu nedenle aşırı bağlanma geliştirebilirler. Diğerleri yapışkan olmayı öğrenir çünkü sahipleri, çoğu zaman bilmeden, yapışkan davranışları ödüllendirirler. Birçok mal sahibi, bu kaygı gösterileriyle gurur duyuyor, çünkü bunun bir sadakat işareti ve evcil hayvanlarına tüm dünyayı ifade ettiklerinin kanıtı olduğunu düşünüyorlar.

Yine de, bu köpeklerin gerçekten acı çektiği unutulmamalıdır ve yapılacak en iyi şeylerden biri, daha fazla bağımsızlığı teşvik etmek ve güvenlerini artırmalarına yardımcı olmaktır.

Aşırı Bağlanmadan Kaynaklanan Stresin Azaltılmasına Nasıl Yardımcı Olunur?

Hayatlarını daha az sefil hale getirmek için atılabilecek birkaç adım var. Bir sorun olduğunu kabul etmek ilk adımdır. Aşırı bağlanma, köpek endişeli olduğunda ve belirli bir sahibi uzaktayken stres belirtileri gösterdiğinde işlevsizdir. Sahipleri onların diğer yarısı olduğu için kaybolan yarı köpekler gibidirler. Ev sahibinin kendi çapası, güvenlik battaniyesi ve kendilerini güvende ve emniyette hissetmelerini sağlayan tek şeymiş gibi hissederler. Sahibi olmadan büyük olasılıkla normal, sağlıklı ve kendine güvenen köpeklerin yaptığı hiçbir şeyi yemeyecek, oynamayacak veya yapmayacaklardır. Muhtemelen, köpek yavrusu döneminden gelen mızmız sesleri taklit edecekler, çıkış noktalarını yok ederek bariyer hayal kırıklığı gösterecekler ve belki de sıkıntıdan (rastgele yerlerde çiş veya kaka) ortadan kaldıracaklar. İşte yardımcı olacak bazı ipuçları:

• Tıbbi Koşulları Yönetin : Bazen aşırı yapışkan davranışlar, altta yatan bir tıbbi durumdan kaynaklanabilir. Bazı köpekler, yaşlandıkça işitme veya görme yetisini kaybedebilir ve bu, sahiplerine çok fazla bağımlı olmalarına neden olan güvensizliğe neden olabilir. Yaşlı evcil hayvanlarda bilişsel işlev bozukluğu da davranış değişiklikleri yaratabilir. Tıbbi nedenleri ortadan kaldırmak için bir kontrol yaptırmak önemlidir.

• Daha Az Değerli Olun: Evinizde başka insanlar varsa, köpeğinizle daha fazla bağ kurmalarına izin verin. Başkalarına beslenme, eğitim, oyun oynama ve yürüme görevlerini verin. Evcil hayvanınızı kucaklamalarla şımartmalarına ve eğitim sırasında yüksek değerli yiyecekler kaynağı olmasına izin verin. Başkalarına övgü ve ikramlar için ödül verin.

• Dikkat Çeken Davranışları Görmezden Gelme: Büyük olasılıkla, köpeğiniz gün içinde size yaklaşıp kucaklamaları ve ilgi çekmenizi isteyecektir. Bu istekleri göz ardı edin. Dikkat çekmek için havlar veya sızlarsa, bunu da görmezden gelin. Bu, onu kucaklamamanız gerektiği anlamına gelmez, bu sadece sizin şartlarınıza göre olacağı anlamına gelir. Köpeğinizi kendinize çağırın ve onu okşayın - daha sonra, "bu kadar yeter" gibi bir şey söyleyerek ve ellerinizi çekerek etkileşimin bittiğini işaret edin.

• Aşırı İzlemeyi Önleyin: Büyük olasılıkla, hiper-bağlanmış evcil hayvanınız yaptığınız her hareketi sürekli olarak izlemeye çalışacaktır. Muhtemelen ayaklarınızın altında uyumak isteyecektir, böylece hareketlerinizin her zaman farkında olacaktır. Köpeği sizden uzakta uyumaya teşvik etmeye yardımcı olur. Ayrıca, bebek kapılarını kullanmak, ona, takip etmese bile geri döneceğinizi öğretmeye yardımcı olabilir. Başka bir odaya gidip kapıyı kapattığınızda ona sabırlı olmayı öğretin. Ağlarken geri gelmeyin, aksi takdirde davranışı pekiştirirsiniz. Durana kadar bekleyin ve dönüşünüzle onu ödüllendirin. Ona doğru yürüyorsanız ve o mızmızlanırsa, gözden uzaklaşın. Sadece sessiz olduğu zaman ona doğru ilerleyin. Ayrıca, "kalma komutunu" eğitin. Daha fazla ipucu için, Bir Köpeğin Sizi Evde Takip Etmesini Nasıl Engellersiniz?

• Varlığınız ile Yokluğunuz Arasındaki Karşıtlığı Azaltın: Köpeğinize her zaman dikkatle duş yapıyorsanız, evden çıktığınız anda çok büyük bir fark olacaktır. Bu, özellikle ayrılmak üzereyken ve uzaklaştıktan sonra eve döndüğünüzde büyük bir ilgi ve sevgi gösterisi yaparsanız geçerlidir. Bu zıtlıklar ayrılık kaygısını besler. Eve geldiğinizde selamlaşmayı çok sade yapın ve dışarı çıkma konusunda fazla bir şey yapmayın. Radyoyu evdeyken açık tutun ve çıkarken açık bırakın (radyoyu yalnızca ayrılırken açarsanız veya ayrılırken her zaman kapatırsanız, ayrılışınızı gösteren başka bir işaret haline gelir). Hayvanlarda Davranış Sorunları: Veteriner Ekibi için Pratik Öneriler kitabı Jon Bowen ve Sarah Heath, bu zıtlık eksikliğinden "homeostaz" olarak söz ediyor.

• Kalkışlarınıza Duyarsızlaştırma ve Karşı Koşullandırma: Büyük olasılıkla, gözlemci evcil hayvanınız anahtarları aldığınızda endişelenir, çünkü bu, ayrılmak üzere olduğunuzu gösterir. Birkaç dakikada bir bu eylemleri gerçekleştirip ardından kanepede oturarak anahtarları kapmak, paltonuzu giymek veya ayakkabınızı alakasız bağlamak için çalışmaya başlayın. Bu eylemleri gerçekleştirdiğinizde harika şeyler gerçekleştirerek karşı koşullandırma üzerinde çalışın. Tetikleyiciyi korkudan ayırın: Örneğin, anahtarlarınızı alın, yüksek değerli bir ödül atın ve ardından kapıyı kapatın ve bir saniye bırakın. Bir süre sonra, bu süreyi kademeli olarak artırabilirsiniz. Bir noktada köpeğiniz artık bu tetikleyicilere yanıt vermeyecektir. Tıklama eğitimi yoluyla hareketlerinizi duyarsızlaştırma ve karşı koşullandırmaya ilişkin bir program için aşağıdaki videoyu izleyin.

• Kendini Ödüllendiren Faaliyetleri Teşvik Edin: Köpeğe siz yokken yapacak bir şey verin. Ona kendi başına bulmaca çözmekten zevk almayı öğretin. (Önerilerin bir listesi için köpek yiyecek arama hakkındaki makaleme bakın.)

• Sakinleştirici Yardımcıları Kullanın: Reçetesiz satılan DAP difüzörleri (püskürtebileceğiniz köpeği yatıştıran feromonlar) oldukça endişeli olanlara yardımcı olabilir, ancak bazılarının kaygılarıyla nasıl daha iyi başa çıkabileceklerini öğrenmelerine yardımcı olmak için veteriner tarafından reçete edilen ilaçlara ihtiyacı olabilir. Bu ilaçlara, bilgili bir eğitmen veya davranış danışmanı tarafından uygulanan davranış değişikliği eşlik etmelidir. Bu, son ipucuna götürür:

• Bir Davranış Uzmanına Danışın: Ayrılık kaygısı vakalarında bilgili bir davranış danışmanı yardımcı olabilir. Başarı şansınızı artırabilmeniz için davranış değişikliğini doğru bir şekilde uygulamanıza yardımcı olacaktır.

Daha Fazla Okumak İçin

• Neden Yaşlı Köpeğim Ani Ayrılma Kaygısından Acı Çekiyor?

  Sahipler genellikle ayrılık stresinin köpekleri sadece gençken etkileyen bir durum olduğuna inanırlar ve bu nedenle yaşlı köpeklerinin bu durumdan kurtulduklarını varsayarlar. Ama bu doğru değil.