Alman Çobanları (aynı zamanda Alsas veya kısaltılmış olarak "GSD" olarak da anılır) bugün bildiğimiz şekliyle tek bir adamın üreme ve standardizasyon çabalarının bir sonucudur: Max von Stephanitz. 1889'da bir köpek gösterisinde kurt gibi görünen ve kurtla ilişkilendirdiğimiz kişilik özelliklerinin çoğuna sahip sarı ve gri bir köpek gördü: son derece sadık, zeki, güçlü ve kararlılık.

Bu köpek çalışan bir köpekti, koyun gütmek için yetiştirildi ve bunda inanılmaz derecede iyiydi. Von Stephanitz bu köpeği satın aldı ve üreme çabaları sayesinde onu modern Alman çoban köpeğinin dedesi yaptı.

Oldukça Genç Bir Irk

Alman Çoban tarihinin ^19. yüzyılda bir köpek gösterisinde başladığı yer burasıdır. En popüler ırkların çoğunun asırlık bir geçmişi vardır ve bazı ırklar o kadar eskidir ki, ilk ne zaman standardize edildiklerini bilmek imkansızdır. Aynı şey Alman Çobanlar için de geçerli değil. Kişilikleri kadar görünüşleriyle de yetiştirilen bu köpekler, en çok yönlü ırklardan biridir, ancak aynı zamanda en modern ırklardan biridir.

Alman Çoban Köpeğinin tarihi, geçen bir buçuk yüzyılın tarihidir. Cinsin tarihini oluşturan tüm olaylar hakkında ayrıntıya girmek imkansızdır, ancak işte en temel cins tarihi gerçeklerinden bazıları:

Hektor Linkshrein İlk Alman Çoban mı?

İlk Alman Çoban, Hektor Linkshrein olarak adlandırıldı. Bu, von Stephanitz'in köpek gösterisinde satın aldığı köpek ve zamanın tüm Alman Çobanlarının karşılaştırıldığı köpek. Bugün gösterilerde gördüğümüz köpeklere benzemiyordu. Sarı ve koyu griydi ama dik eğimli sırtından, sele renklendirme işaretlerinden ve bugünün klişeleşmiş türünün yürüyüş tarzından yoksundu. Ancak, Alman çoban köpeklerinin tarihinin başladığı yerdir.

Max von Stephanitz

Max von Stephanitz ve Standardizasyon

Max von Stephanitz, Alman Çoban Köpeği Kulübünü kurdu. Cinsi seçip standartlaştırmanın yanı sıra, Almanya'da bu cins için ilk köpek kulübünün kurucusuydu. Bu kulüp ile, hem küçük hem de büyük bazı değişikliklerle, bugün hala bu köpekleri değerlendirmek için kullanılan standardizasyon kriterlerini yarattı.

Odak noktası, çok özel bir renk veya vücut şekli yerine zihinsel keskinlikti. Her şeyden önce fayda ve zekaya inanıyordu, güzelliğin uzak bir saniyede gelmesiyle. Yararlı ve akıllı olmayan güzel bir köpek işe yaramazken, cins şekline ve renk standartlarına uymayan, ancak gerekli tüm zihinsel ve kişilik özelliklerine sahip bir köpek, kitabında mükemmele yakın bir örnek olarak kabul edilir. Bugünün yetiştiricileri muhtemelen aynı fikirde olmayacak.

Akrabalı Alman Çobanları

Cinsin ilk günlerinde ve tarihleri ​​boyunca akrabalı yetiştirme, bir dizi önemli sağlık sorunlarına yol açmıştır. Bugün Alman Çobanlarının karşılaştığı en büyük sorunlardan biri, onu standartlaştırma çabası içinde ağır bir şekilde yetiştirilen sağlık kusurlarıdır. Kalça displazisi gibi sorunlar, etik olarak yetiştirilmiş olsalar bile bu köpekler için nispeten yaygındır.

Neyse ki cins için von Stephanitz, soy içi çiftleşmenin bazı ciddi sorunlara neden olduğunu fark etti ve akraba olmayan bireyleri cinse dahil etmek için adımlar attı. Yaşamı boyunca, bu akrabalık sorunlarının stokta ortaya çıktığını söylerse, gen havuzuna yeni, ilgisiz köpeklerin eklenmesini talep ederdi. Bu cinsin tarihi boyunca yetiştiriciler için aynı şey söylenemez.

ABD'deki İlk Alman Kurdu

İlk Alman Çoban 1907'de Amerika'ya geldi. Yaklaşık yirmi yıl boyunca bu cins Almanya'da kaldı. Bununla birlikte, Otto Gross ve H. Dalrymple, Pennsylvania'daki bir köpek gösterisinde onu sunmak için ilk köpeği yurt dışına taşıdı. Sadece altı yıl içinde, bu köpekler Amerikan köpek gösterilerine katılıp şampiyonluklar kazanacaklardı. 1913 yılında, ilk Alman çobanının bir şampiyonluk kazanmasının ardından, Amerika'da bir Alman Çoban köpeği kulübü kuruldu.

Birinci Dünya Savaşı ve Popülerlik

Birinci Dünya Savaşı Alman Çoban popülaritesini düşürdü. Amerika 1917'de Birinci Dünya Savaşı'na girdiğinde, cins aniden son dört yılda olduğundan çok daha az arzu edildi. Mevcut sahipleri köpeklerine sahip çıkarken, Amerikan Alman Çoban köpeği kulübünün adı "Çoban Köpeği Kulübü" olarak değiştirildi. İngiltere'deki sahipler ve yetiştiriciler, bu köpeğin Almanya ile olan bağlantısını uzaklaştırmak amacıyla bu cins Alsaslı olarak adlandırmaya başladılar.

Rin-Tin-Tin

Rin-Tin-Tin

Rin-Tin-Tin, Amerika ve yurtdışında Alman Çoban popülaritesini yeniden tesis etti. Birinci Dünya Savaşı boyunca, Alman Çoban ırkı ve bunların askeri amaçlarla nasıl kullanılacağı konusunda zaten geniş bilgiye sahip olan Alman ordusu, bu cinsi iyi bir şekilde kullanmıştır.

Amerikan askerleri eve sadece bu muhteşem köpeklerin hikayelerini değil, köpeklerin kendileri de getirdi. Örneğin Rin-Tin-Tin, savaş alanından bir asker tarafından alındı ​​ve Amerika'ya geri getirildi. Bu köpeklerin popülaritesi, I.Dünya Savaşı'ndan hemen sonra başrollerini oynayan filmler sayesinde bir kez daha arttı.

Alman Çoban Köpek Değirmenleri

Bu köpeklerle birlikte yavru değirmenlerin popülaritesi artıyor. Alman Çobanlarının tarihinin karanlık taraflarından biri, Amerika'da ve dünyadaki artan talebi karşılamak için hızlı bir şekilde Alman Çobanlarını yetiştirmek için kurulan yavru değirmenleridir. Bu köpekler, kişilik özelliklerine veya sağlıklarına hiçbir endişe duymadan hızla doğdu. Bu "düşük kaliteli" köpekler, popülerlikte bir başka düşüşe neden oldu.

Şanslı Tarlalar

Fortunate Fields Kennels cinsi yeniler. Amerika'daki yavru değirmenleri bu köpekler için iyi bir üreme stoğu bulmayı zorlaştırdıktan sonra Alman Çoban köpeğini restore eden İsviçre'deki Şanslı Tarla Köpekleri'ndeki yetiştiricilerdi.

Klodo von Boxberg Bir Kalıp Yargının Başlangıcı?

Klodo von Boxberg, Alman Çoban oyununu değiştirdi. Klodo von Boxberg, bugün basmakalıp Alman Çoban Köpeğine benzeyen ilk köpekti. Eğimli sırtı, büyük kafası, eyer rengi ve kısa bel kısmı vardı. Oğullarının ve kızlarının çoğu Amerika'da üremeye alışmıştı ve renklendirmesi ve vücut stili bu ülkede yeni standart haline geldi.

Dünya Savaşı II

İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra, Almanya ve Amerika'daki cins önemli ölçüde ayrılıyor. Farklı Alman Çoban türlerinin ortaya çıkışını görüyoruz. Cins, savaştan önce zaten farklılaşırken, savaştan sonra, Amerikalı yetiştiriciler büyük ölçüde köpeklerini renklendirme ve vücut stili için yetiştirmeye başlarken, Almanlar önce kendi kişiliklerini, ardından renklendirmeyi sürdürdü.

Düzenlenmiş Yetiştirme

1980'ler, havuzun her iki yanındaki köpekler için daha katı düzenlemeler getirdi. Alman çoban köpeği tarihi 1980'lerden beri pek değişmedi. Bu sırada, tüm damızlık köpeklerin kayıt altına alınmasını gerektiren yeni düzenlemeler getirildi ve yavru değirmenleri ve diğer etik olmayan yetiştirme uygulamaları için daha katı cezalar uygulandı.

Tabii ki, bu etik olmayan üremeyi tamamen ortadan kaldırmadı, ancak üretilen hasta veya "düşük kaliteli" köpeklerin sayısını önemli ölçüde azalttı.

Bu içerik, yazarın bilgisi dahilinde doğru ve doğrudur ve kalifiye bir profesyonelden resmi ve kişiselleştirilmiş tavsiyelerin yerini alması amaçlanmamıştır.

© 2015 Sam Shepards