En iyi arkadaşlar mı yoksa ölümcül düşmanlar mı? -

Köpeğim Neden Kedimi veya Komşumun Kedisini Öldürdü?

Kabul edelim ki, bir köpek sahibinin, köpeği kedisini veya komşusunun kedisini öldürdükten sonra köpeğini oldukça farklı algılaması bazen oldukça kaçınılmazdır. Köpek sahibinin aklından, "Köpeğim bunu neden yaptı? Tam olarak ne oldu? Bu, köpeğimin saldırgan olduğunun bir işareti mi? Bu, köpeğimin şimdi diğer köpekleri ve diğer hayvanları da öldürmeye karar verebileceği anlamına mı geliyor? ? Çocuklarım şimdi risk altında mı? "

Köpek sahipleri, özellikle bu tür bir hayvan sevilen bir evcil hayvan olduğunda, köpeklerinin bir hayvanı öldürmeyi başardığı için genellikle şok olurlar. Bazen köpek sahipleri tüm deneyimden o kadar rahatsız olurlar ki, bir canavara sahip olduklarını hissederler ve hatta köpeklerinden vazgeçmeyi veya hatta bazı ciddi durumlarda onu aşağı çekmeyi bile düşünürler.

Sert önlemler almadan ve köpeğin kötülüğünü düşünmeden önce, davranışı daha iyi anlamak ve ne olabileceğini daha iyi anlamak önemlidir. Bu davranışın birçok farklı nedeni olabilir. Davranışa tanık olsaydınız, daha önce neler olduğunu düşünerek bazı ipuçları elde edebilirsiniz. Köpeğiniz kediyi kovaladı mı? Kedi bir kaynağa çok mu yaklaştı? Kedi köpeğinizin mülküne mi geldi? Kedi ve köpek oynuyor muydu?

Bunun tekrar olmasını önlemek için bazı olası nedenlere ve durumla nasıl başa çıkılacağına dair ipuçlarına daha yakından bakacağız. Neler olabileceğini anlamak, kendinizi korkunç olaydan uzaklaştırmayı ve duyguların ötesini görmeyi gerektirir.

Kaçan Kedileri Takip Eden ve Öldüren Köpekler

Köpeğiniz kaçan bir kedinin peşinden koşmaya başladıysa ve kediyi ölümcül bir şekilde yaraladıysa, bunun tamamen normal bir davranış olabileceğini göz önünde bulundurmalısınız. "Nasıl normal bir davranış olabilir? Köpeğimin bu kadar korkunç bir şey yapacağını hiç düşünmemiştim!" Arkadaşım bana ona verdiğim bir kedinin bir komşunun Cirneco dell 'Etna av köpeği paketi tarafından öldürüldüğünü söylediğinde de aynı şeyi hissettim. Bu köpekleri her gördüğümde, onları yanlarından geçen her kediyi öldürmeye hazır dişleri olan kötü varlıklar olarak düşündüm. Bugün her şeyi farklı görüyorum. Sorun şu ki, insanlar olarak, insan özelliklerini köpeklere atfetme eğilimindeyiz, bu antropomorfizm olarak bilinen bir şey. Bizden farklı olarak, köpeklerin ahlaki değerleri yoktur ve içgüdüsel olarak hareket etmezler ki bu da köpek olmanın bir parçasıdır, tıpkı fareleri öldürmenin kedi olmanın bir parçası olabileceği gibi.

Kaçan bir kedinin (veya bir sincap, tavşan veya fare) peşinde koşmak, atalarımızın ava çıkması ve gıda endüstrimizin biftek ve kaburga yememize izin vermek için marketlerimizdeki et departmanlarını stoklamaya devam etmesi kadar normaldir. Kaçan hayvanları kovalayıp öldürme içgüdüsü, köpeğin geçmişinden kaynaklanmaktadır. Köpeklerdeki yırtıcı davranışları tam olarak anlamak için yapmamız gereken tek şey, köpeğin atalarının bugün köpeklerin yaptığı gibi yiyecek için insanlara bağımlı olmadığı eski çağlara geri dönmek. Yırtıcı davranışın nasıl işlediğine kısaca bir göz atalım.

Köpekler evcilleştirilmeden ve parlak bir kaseden mama ile beslenmeden önce, köpeğin ataları yürekten avcılardı. Yırtıcı davranış nedir? Bir hayvanın yiyecek için hayvanları takip etme, kovalama ve öldürme yeteneğidir. Tüm köpeklerin belirli bir düzeyde yırtıcı dürtüleri vardır. Köpeğinizin bir topu kovalamaya veya bir oyuncağı sallamaya istekli olması bu dürtü nedeniyledir. Avlanma ve öldürme, bir köpeğin evrimsel geçmişinde bir yaşam biçimiydi.

Yağmacı dürtü, bilim insanlarının "sabit bir eylem modeli" olarak adlandırdığı kesin bir diziyi takip eder. Sıra, göz, sap, kovalamak, kapmak-ısırmak, öldür-ısırmak, parçalamak ve tüketmektir. Yine de tüm köpekler tüm diziyi takip etmeyecektir. Bu genetik, tarih, motivasyon ve diğer faktörlere göre değişir. Köpeğiniz kaçan bir kedi gördüyse, yırtıcı dürtü onu kovalaması için tetikleyebilirdi. Bir köpeğin yırtıcı dürtüsünü tetikleyen şey harekettir. Hareket, köpeklerde otomatik, dönüşlü bir tepkiyi tetikler. Köpek belli bir mesafeden avını gördüğünde, köpek bakışları ile kaynağa sabitlenebilir, kulakları dik durabilir, en zayıf sesleri yakalamaya hazır, vücudu titreyerek ve harekete geçmeye hazır olabilir. Köpek çalılık bir alanda yakınlarda ani bir hareket görürse, avına saldırmaya veya kovalamaya karar verebilir. Takip başarılı olursa,köpek avını boynundan yakalayabilir ve sallayabilir. Sarsmak, avlarını çabucak bitirmek için tipik bir yırtıcı davranıştır. Genellikle böyle bir durumda kan görmezsiniz ve etkilenen hayvan sağlam görünür.

Davranışçılar, yırtıcı öldürmeye "sessiz ısırık" diyorlar çünkü öfkeyle yapılmadı. Beyin araştırmaları, bir öldürme sırasında öfkeden sorumlu devrelerin etkinleştirilmediğini ve ısırıkların, kavga eden iki hayvan arasında görülen gürültülü, çığlık atan kavgalardan çok uzak olduğunu göstermiştir. Bir hayvan öldürmek üzereyken, sadece sert bir şekilde ısırıp titrer, diyor kitapta Temple Grandin "

Çeviride Hayvanlar. "

Tüm bu yırtıcı davranışlar bir köpek açsa mantıklı görünebilir, ancak köpekler aç değillerse ve iyi besleniyorlarsa neden kedileri öldürsün? Öldürmenin korkunç bir zevki için hareket etmiyorlar mı? Yine içgüdüyü dikkate almalıyız. Aslında, bir laboratuvar ortamında, bir hayvanın öldürme ısırık içgüdüsünün, beynin yırtıcı devrelerine basitçe elektrotlar yerleştirilerek ve elektrikle uyarılarak kolayca etkinleştirilebileceği bulundu. Temple Grandin, hayvanın aç olması veya avını görmesi gerekmediğini ekliyor. Köpekler, biz insanların bazen yaptığı gibi ahlaki değerlerimize uymayan içgüdüsel varlıklar olarak kalırlar. Beyinleri bizimki kadar karmaşık değildir ve insanların sık sık yaptığı gibi öfkeden öldürmezler (tartışıldığı gibi, öfkeden sorumlu devreleri etkinleştirilmez). O'Bir köpeğin kediyi öldürmesini cinayet olarak görmek haksızlıktır. Cinayet, zarar vermek amacıyla yapılan bir şeydir. İçgüdüsel olarak hareket eden bir köpeğin kasıtlı olarak zarar verme niyeti yoktur.

Ancak öfke dışında başka duygular da olabilir. Köpek eğitmeni David D. Cardona'ya göre, avlanırken, nörokimyasal 'dopamin' köpeğin vücuduna endorfin gönderirken köpekler duygusal bir doğal yüksekliğe ulaşır. Bu nedenle, avlanma eyleminin kendisi bağımlılık yaratır ve kendini pekiştirir. "Temple Grandin, hayvanların yırtıcı devrelerinin açık olmasını sevdiğini çünkü yırtıcı öldürmenin akşam yemeği anlamına geldiğini iddia ediyor.

Bir köpek yırtıcı davranışlarda bulunurken, davranış, beynin " arama devrelerinin " geldiği bölgelerden kaynaklanır. Hayvanlar istediklerini aradıkça merak, yoğun ilgi ve beklenti uyandıran devrelerdir. Bir fareyi öldüren bir kedinin hissetmesi veya olgun bir muzu soyan bir primatın hissetmesi gereken zevkli bir duygudur. İnsanlar olarak birçok balık yakaladığımızda veya bir bakkal alışverişi çılgınlığına gittiğimizde aynı şekilde hissedebiliriz.

Bu yüzden, köpeklerimizin bir hayvanı öldürmek için acımasız davrandığını hissettiğimizde, onlara köpeklerin sahip olmadığı ahlaki değerleri atfederek antropomorfizm yapıyoruz. "Bir köpeğin yırtıcı saldırganlığı, psikolojik bir sorunu yansıtmaz ve fail de gaddar, kötü niyetli veya intikamcı değildir." veteriner davranışçı Nicholas H. Dodman'ı açıklar. Temple Grandin, "Beynin içinde, yırtıcı öldürme ve kızgın saldırganlık aynı şey değildir. Yakın bile değil."

"Bir köpeğin yırtıcı saldırganlığı, psikolojik bir sorunu yansıtmaz ve fail de gaddar, kötü niyetli veya intikamcı değildir."

Nicholas H. Dodman.

Köpeklerin Kediyi Öldürebilmesinin Diğer Sebepleri

Bir köpek bir kediyi öldürdüğünde, katkıda bulunan bir faktör olsa da, yırtıcı dürtü her zaman ille de ana suçlu değildir. Olaydan önce olanlara tanık olmak, davranışın dinamikleri hakkında bazı içgörüler ortaya çıkarabilir. Köpeğin bir öğeyi (yiyecek, oyuncak, yatma yeri) koruyan bir kaynak olduğu ve kedinin çok yaklaştığı ve köpek ölümcül şekilde kediyi yaraladığı olabilir. Bir köpek ve kedinin bir süre birlikte olduğu hanelerde, köpek ve kedinin oynaması ve kedinin kazara yaralanması olabilir.

Zaman zaman, köpekler ve kediler etkileşime girebilir ve ardından yırtıcı içgüdü devreye girebilir. Bazen, bir köpeğin yırtıcı içgüdüsünün aniden harekete geçtiği bir fenomen, yırtıcı sürüklenme olduğunda oyun oynuyor olabilir. Bir köpek, algılanan bölgesinin dışında bir kediyi kovalıyor olabilir ve ardından yırtıcı içgüdüsü ele geçirebilir.

Birden fazla köpeği olan hanelerde, bir köpeğin oynadığı ve diğer köpeklerin katıldığı ve ardından yırtıcı içgüdünün bir köpeği tekmelediği olabilir. Köpekler arasında patlak veren bir kavga olabilir ve kedi, köpeklerde yüksek uyarılma seviyeleri için yeniden yönlendirilmiş bir ısırık kurbanı olabilir. Bir hayvan çitle çevrili bir avluya girmiş ve onu yakalayamadığı için hayal kırıklığına uğramış olabilir, köpekler yırtıcı içgüdülerini kediye çevirmiş olabilir. Kedi bir sebepten dolayı paniğe kapılmış veya nöbet geçirmiş olabilir ve bir köpek bu davranıştan dolayı strese girmiş olabilir. Bir köpek kendini iyi hissetmiyor olabilir ve kedi yalnız bırakılmak için sinyallerini okuyamamış olabilir.

Daha önce kedilerle iyi anlaşan köpeklerin olduğu bir evde, strese neden olabilecek herhangi bir yeni değişiklik olup olmadığını düşünmek gerekir. Stresli köpekler karakter dışı davranabilir. Saldırganlık eşiğini düşüren tıbbi sorunları olan bir köpek olabilir. Köpekler yeterince egzersiz yapmazlarsa, bastırılmış enerjileri kediyi rahatsız edebilir ve bu da yırtıcı sürüklenmeye yol açabilir. Köpekler diğer hayvanları öldürmeye başlamış ve kedi kaçmaya başlarsa davranışı kediye genelleştirmeye karar vermiş olabilir. Meydana gelebilecek çeşitli dinamikler vardır ve bazen gerçek bir yanıt, yalnızca varsayımlar yapılabileceği için asla bilinmez.

İleriye Gitmek

Sevgili bir kediyi öldüren bir köpek, bir kedi sahibinin en kötü kabusu gerçeğe dönüşür. Kediye ne kadar bağlıysa da, içgüdüsel olarak hareket etmekle bir köpeği suçlamak yardımcı olmaz. İçgüdü, yönetilebilen ve bazen değiştirilebilen, ancak hiçbir zaman tamamen kaldırılmayan, fiziksel bağlantılı bir davranıştır. Kayıptan kurtulmak ve gelecekteki aksilikleri önlemek için bazı ipuçları aşağıda verilmiştir.

• Çevreyi yönetin. Köpeğiniz bir komşunun kedisini öldürdüyse, taziyelerini gönderdikten ve belki de cenaze veya ölü yakma hizmetlerini ödemeyi teklif ettikten sonra, gelecekte benzer bir şeyin tekrar olmamasına dikkat etmek önemlidir. Köpeğimizin çevresini yönetmekten sorumlu olan bizler olduğumuz için, başkalarının hayvanlarını korumak bizim sorumluluğumuzdur. Bazen kediler yanlış zamanda yanlış yerdedir. Kedi sahipleri, kedilerinin köpeklerin yaşadığı mülke girmediğinden de emin olmalıdır.
• Provayı önleyin. Bir köpeğe, yırtıcı dürtülerini koşullandırma ve prova yoluyla harekete geçirmek için bol miktarda çevresel fırsat sağlanırsa, yırtıcı davranış ince ayarlı olacak ve daha güçlü hale gelecek ve bu nedenle gelecekte tekrarlanacaktır. Bu nedenle, bir köpek bir kediyi kovaladığında veya öldürdüğünde, köpeğin bunu tekrar yapma olasılığının yüksek olduğunu anlamak önemlidir.
• Diğer kedinizi koruyun. Başka kedileriniz varsa, bundan sonra onlara erişimi engellemek zorunludur. Onları köpeğinizden tamamen ayrı tutun veya köpeğinizi ya da kedinizi yeniden yerleştirmeyi düşünün.
• Yardım aramak. Bir davranışın sırf "doğal" olması, değiştirilemeyeceği anlamına gelmez. Bazı durumlarda, güç kullanmadan eğitim ve davranış değişikliğinin uygulanması yardımcı olabilir.
• Köpeğim şimdi çocuklarıma zarar verecek mi? Bir hayvanın öldürülmesi, köpeğin bir kişiye, bir bebeğe veya başka bir köpeğe zarar vereceği anlamına gelmez, ancak bu davranış, köpeğin bu tür sorunlar için risk altında olduğunu gösterebilir. Nicholas Dodman, bazı köpeklerin hızlı koşan çocuklar tarafından aşırı uyarılabileceği konusunda uyarıyor. Köpeğinizin p hayvanları öldürme geçmişi olsun ya da olmasın, her zaman dikkatli olmak ve her zaman köpeklerin ve çocukların etkileşimlerini denetlemek asla zarar vermez. Herhangi bir durumdan rahatsız olursanız, köpeğinizi değerlendirmek için bir profesyonele danışın.

Güvenlik Hakkında Bir Not

Bu makale, uygulamalı profesyonel davranış tavsiyelerinin yerini almaz. Köpeğiniz hayvanları kovalıyor ve öldürüyorsa ve gelecekteki olası zararlardan endişe ediyorsanız, lütfen uygun değerlendirme ve yönetim seçenekleri için bir davranış uzmanından yardım isteyin.