Pran rahatlatıcı, ama her zaman tetikte. Timorous Fotoğraf

Kaza nedeniyle veya sadece yaşlılık nedeniyle, köpeğinizi uykuya alma zamanı geldiğinde her zaman yürek burkan olur. Bir arkadaşa veda etmek, yaşanması en zor şeylerden biridir.

Biz insanların onlara karşı bu kadar şefkat göstermesine neden olan şey hayvanlar hakkında nedir? Belki de bunun nedeni kendileri adına konuşamamalarıdır, bu yüzden başa çıkamayacakları insan yapımı bir tehlike olduğunda onlara bakmak zorunda hissediyoruz. Aslında, bunun köklü bir doğal yakınlık olduğunu düşünüyorum - hepimizin aynı gezegeni paylaştığımızı bilmek. Birçoğunun da çok güzel olması gerçek bir artı. Hayvanlara aşık olmamızın pek çok nedeni var.

Kediler ve Köpekler Merhamet Gösteriyor Görünüyor

Kediler ve köpekler gibi birçok evcilleştirilmiş hayvanın karşılıklı bir şefkat gösterdiği görülüyor. "Görün" diyorum çünkü onlarla aynı düzeyde doğrudan iletişim kuramayız. İnsan özelliklerini yalnızca gözlemlediğimiz davranışa göre atayabiliriz. Düşünceleri ve güdüleri tamamen farklı bir temele sahip olabilir. Sadece bilmiyoruz.

Yine de, özellikle kedilere ve köpeklere çok bağlı görünüyoruz. Tıpkı bir oğul, kız, erkek kardeş veya kız kardeş gibi gerçekten ailenin bir üyesi olurlar. Her zaman onları ve onların çıkarlarını gözetiyorsunuz.

Evcil hayvanınızla bir süre yaşadıktan sonra, onun kişiliklerini çok iyi tanıyorsunuz. Yeterli eğitimle, yıllarca birlikte uyum içinde yaşayabilirsiniz… diğer hayvanlar mizaçlı olmaya yatkın ve 'eğitilemez' görünürken.

Bununla birlikte, gerçek bir bağ ve güven zamanla gelişir ve eğer hayvana sevgi ve saygı ile davranılırsa, aynı insan ilişkilerinde olduğu gibi, karşılığında da muhtemelen aynısını alırsınız.

Dostum, Pran

Geçtiğimiz yıl, bir evde birkaç başka insanla ve güzel bir Alman Çoban köpeğiyle yaşıyorum. Onun adı Pran. Sahibi olmasam da, Pran buraya geldiğim ilk günden itibaren benden özellikle hoşlandı. Sonraki aylarda, gerçekten kolay kolay tarif edemeyeceğim bir karşılıklı bağ geliştirdik. Neredeyse çoğu zaman birbirimizin zihinlerini okuyabiliyormuşuz gibi.

Alman Çobanlarının 3 yaşındaki bir insanın zekasına sahip olduğu söyleniyor. Anlama seviyesinin tam olarak ne olduğunu söylemek zor olsa da, ne kadar zeki olduğunu çok erken fark ettim.

Alman Çobanların eğitilmesinin zor olduğu söyleniyor. Efendilerini memnun etmek için bir amaca ihtiyaçları var. Görünüşe göre yapabileceğiniz en kötü şey, onun hakkında uzanmasına izin vermek ya da onu düzenli olarak bazı faaliyetlere dahil etmemek. Aksi takdirde, sık sık havlarlar veya bir şeyleri yok ederler ve genellikle yanlış davranırlar.

Pran'ın sahibi normalde oldukça meşgul, bu yüzden onu genellikle yürüyüşe çıkaran benim. Büyük ölçüde arka bahçenin bir alanıyla sınırlı, bu yüzden yürüyüşe çıkarıldığını fark ettiğinde çılgına dönüyor… bu çok komik.

Her yürüyüşün ilk birkaç dakikasında, en sonunda yerleşip emirlerime uymasına rağmen, beni tüm değeri için çekiyor. 11 yaşında bir köpek için çok güçlü. Özellikle kışın derin karda güreş yaparken çok eğlendik. Eminim her büyük köpek oynayacak kar olan her yerde cennettedir.

Pran'ın odamda çok fazla zaman geçirme alışkanlığı var ve her gece halımın üzerinde uyuyor. Genelde sabah ilk iş olarak işini yapması için beni uyandırır.

Timorous Fotoğraf

Aşağı Sarılıyor

Yine de son birkaç aydır çok daha yorucu görünüyordu ve daha çok uyuyordu ve beni sabah uyandırmıyordu. Ayrıca, orta derecede uzun bir yürüyüşten döndüğümüzde, oldukça sıkışmış görünüyordu. Ayrıca birkaç kez hastalanmıştı… onu tanıdığımdan beri hiç olmadığı bir şeydi.

Sağlığının kötüye gittiğini ve diğer bazı koşulların zamanının neredeyse dolduğu gerçeğinin sinyallerini verdiği başka çeşitli şekillerde aşikar hale geliyordu.

Evcil hayvanlarımızı acı sona kadar saklamayı sevsek de, bence bu hayvan için kötü bir hizmet. Rahatsızlıklarını gerçekten belirleyemesek de, bazen oldukça belirgindir. Ayrıca, tıbbi faturaları sürdürmek için ödeme yapmak maliyetli bir teklif haline gelir. Köpeğinizi uyutmanın artılarını ve eksilerini tartmak yürek burkan bir karar. Evcil hayvanlarımıza duyduğumuz sevgi bazen aile üyelerimizden daha fazladır.

Böylece 2011 yılının Mayıs ayının başlarında Pran'ı uyutmaya karar verdik. Arka bahçenin sessiz, hafif gölgeli bir köşesinde dolaşmayı sevdiği bir delik açtık.

Pran'ın son resmim. Timorous Fotoğraf

Bir Arkadaşa Hoşçakal Demek

Onu götürdüğümüz hayvan hastanesinin arkasında büyük bir tarla var, bu yüzden Pran'ı onun için hazır olana kadar tarlada birkaç yürüyüşe çıkardım. Son dakikalarımızı birlikte geçirmenin üzücü ama barışçıl bir yoluydu.

İlk önce sakinleştirmesi için ona bir sakinleştirici verildi, ancak zaten oldukça sakin olmasına rağmen, yavaş yürüyüşlerden. Pran'ın sahibine ve bana iki yakın kadın arkadaş eşlik ediyordu. Yarı karanlık bir odaya götürüldük, hepimiz Pran'ın yanına oturduk ya da diz çöktük, onu okşadı ve onu rahatlattı, bu sırada veteriner kalbinin durmasına neden olacak enjeksiyonları yaptı. Birkaç dakika içinde her şey bitti ve Pran için çok acısız görünüyordu.

Tahmin edebileceğiniz gibi, şahit olmak çok zor bir şeydi. Duygularımızı durduramadık, bu yüzden yapmadık.

Sevgili Pranımızı Son Dinlenme Yerine Sermek

Onu eve geri getirdikten sonra hazırladığı dinlenme yerine yatırıp bir battaniyeye sarıp üzerini taze güllerle kapladık. Dördümüz birer kürek kadar toprakla döndük… onu örtmeye yetecek kadar. Sonra kol kola katıldık ve bazı son sözler ve dualar söyledik. Sonra mezarın geri kalanını doldurmaya başladım ve hafif bir yağmur yağarken bir dakikalık sessizlik için durdum.

Pran ve I. Fotoğraf Roger Calverley

Pran'a Bir Ode

O zarafetle ilerliyor

Yine de korkusuz ve güçlü

Efendisine sadık

Akıllı ve bilge

Yakınlarda keskin bir kötü karma hissi

İtirazlarını yüksek sesle dile getiriyor

Daima sadık ve koruyucu

Yine de her zaman empatik bir varlık sunar

Ve sıcak yalamalar

Arkadaşı düşük olduğunda

Ve kim kimi yürüyüşe çıkarır?

Merak ediyorum…

Hızlı bir yere gitmek… ne için?

O ağaçta veya direkte ne bulursun

Bu duyularınızı çok büyülüyor

Mutfağın şimdi sessiz bir köşesi

Bir zamanlar parlak kaselerin oturduğu yere

Dil suyunun höpürtülmesi

Ve etli ikramların çiğnenmesi

Koridor zeminlerinde pençelerin takırdaması

Artık havayı doldurmuyor

Nasıl oluyorsun

En iyi dostum.

Bana o hüzünlü kahverengi gözlerle bakıyorsun

Bir gülümsemeye karşılık veririm, sessiz bir bilerek

Seni özledim dostum, eminim biliyorsundur

Orada daha iyi bir arkadaş olamaz

Ölümü Kabul Etmek ve Geçmesine İzin Vermek

Sevdiklerimizin ve diğer insan ve hayvanların ölümü için keder, faydalı ve doğal bir salıverme olsa da, bu ölümlülerin yokluğuna tutunmamamız gerektiğine inanıyorum. Kederlenmemeliyiz demiyorum, sadece duyguyu uzatmamalıyız. Gerçeği kabullenmeli, kendi hayatlarımıza devam etmeli ve bu ölümlülerin sonraki hayatlarına devam etmelerine izin vermeliyiz.

Sadece bu insanların ve hayvanların hayatımıza neler kattığını hatırlamamız gerekiyor, özellikle paylaştığımız mutluluk ve karşılıklı zevki. Ve onları sevdiğimizi ve karşılığında sevildiğimizi bilmek. Gerçi geçmiş üzerinde durmamalıyız. Şu anda yaşamalıyız ve hayatlarımızdaki varlıkları için minnettar olmalıyız.

© 2011 Tim Nichol