Turley yeni evinde -

Turley ve Moe -

Turley ve bebek Lucy kamp gezisinde -

Bizimle eve gidecek yaşa gelene kadar her hafta Turley ve kardeşlerini ziyaret ettik. Hızla 90 kiloluk bir neşe ve enerji demetine dönüştü. Onu bizimle her yere götürdük - kamp yapmak, yürüyüş yapmak, kano gezileri. Özellikle futboluyla yüzmeyi ve oyun oynamayı severdi.

O da zekiydi. Turley'in IQ'sunun ortalama anaokulundan daha yüksek olduğundan şüpheleniyorduk. İngilizceyi o kadar iyi anlıyordu ki, yazımların ne anlama geldiğini anlayana kadar etrafında yemek yemek ve yürümek gibi bazı kelimeleri hecelemeye başladık. Tüm oyuncaklarını ismen biliyordu ve istediğimizde onları tek tek bize getirecekti. Kendi Noel hediyelerini açtı. Ona tüm Hawkeye arkadaşlarımın zevkine Iowa Fight Song'u nasıl söyleyeceğini öğrettim.

Turley'nin hem insan hem de tüylü türlerden pek çok arkadaşı vardı. İnsanlar onu sevdi. Seyahat ettiğimizde onu terk etme konusunda asla endişelenmedik çünkü biz yokken onu izlemek isteyen çok sayıda arkadaşımız ve aile üyemiz vardı. Hayvanlar da onu severdi ve pek çok köpek arkadaşıyla düzenli oyun randevuları vardı.

Turley bir yaşındayken eve minik bir kedi yavrusu getirdik ve o ve Moe (kedi) en iyi arkadaş ve oyun arkadaşı oldular. Turley sekiz yaşındayken, Lucy adında ikinci bir köpek ekledik ve Turley, yeni küçük kız kardeşiyle oynayarak ikinci yavruluğunu yaşadı.

Turley ve Lucy havuzlarında oynuyor -

Ancak tüm köpek hikayelerinin üzücü bir sonu vardır ve bu bir istisna değildir.

Turley, Ekim 2009'da ön bacağından kanserli bir tümör çıkardı. Lokal bir nüksün muhtemel olduğunu bildiğimizden, yeri dikkatlice izledik, ancak daha fazla kanser belirtisi görmedik. Veterinerimiz iyileştiği için umutluydu. Sonra, 15 Şubat 2011'de, nefes darlığı çeken Turley'i bulmak için tatilden döndük. Tıbbi testler kanserin geri döndüğünü ve akciğerlerine yayıldığını gösterdi. Akciğerlerin etrafındaki sıvıyı boşaltma prosedürü Turley'nin daha kolay nefes almasını sağladı, ancak veterinerin nazikçe açıkladığı gibi, yaşamak için yalnızca birkaç günü kaldı.

Tıbbi prosedür yaklaşık 300 dolara mal oldu, ancak özellikle tatilden yeni döndüğümüz ve köpeklerimizi bir haftadır görmediğimiz için veda etme fırsatına sahip olmanın buna değeceğini düşündük. Turley, prosedürü takiben birkaç güzel gün geçirdi ve bize veterinerin prognozunun yanlış olduğunu umuyordu. Fakat 19 Şubat Cumartesi günü yine nefes almakta büyük zorluk çekiyordu. Zamanın geldiğini biliyorduk.

Turley, arabada son bir yolculuk yapacağı ve evcil hayvan hastanesinde arkadaşlarını göreceği için heyecanlandı. Ama yorgundu ve gitmeye hazırdı. Kocam ve ben sonuna kadar onunla birlikteydik.

Son bir aile portresi

Bir Evcil Hayvanın Kaybıyla Başa Çıkmak

Evcil hayvanlar hayatımıza çok fazla neşe getiriyor. Ancak bu neşe acı tatlıdır. Bir köpeğin ya da kedinin ömrü bir insandan çok daha kısa olduğu için, hazır olmadan önce bir evcil hayvana veda etmemiz gereken gün kaçınılmaz olarak karşı karşıya kalacağız. Veda etmek zor, ancak bu ipuçları, kaybettiğiniz zamanın rahat etmesine yardımcı olabilir.

1. İyi Bir Gün Olsun

Evcil hayvanınızın sonunun yakın olduğunu bildiğiniz zaman, ileriyi planlayabilirsiniz. Evcil hayvanınızın artık yaşam kalitesi kalmadığında gereksiz acı çekmesini önleyin. Kediniz veya köpeğiniz artık yemek yemediğinde ve sevilmekten zevk almadığında, gitme zamanının geldiğini bilmenizi sağlar.

Turley'in yaşam sonu bakımı hakkında bizimle konuşurken veteriner, "İyi bir gün olsun," dedi. İşten biraz zaman ayırın ve evcil hayvanınızla geçirin. Köpeğiniz araba sürmekten hoşlanıyorsa, son bir geziye çıkın. Beş kişilik bir aile, ölümcül hastalığı olan köpeğini, McDonald's'ın arabalı gezisine (köpek hamburgerleri severdi) ve veterinerin ofisinde son duraktan önce parkı ziyaret etmeye götürdü.

Veterinerinizin evinize gelip gelmeyeceğini sorun, böylece evcil hayvanınız yakınlarda sevdikleriyle tanıdık bir ortamda son anlarını geçirebilir. Birçok veteriner, bu hizmeti uzun süreli müşteriler için gerçekleştirmeyi kabul edecektir. Tanıdığım bir çift, üniversite çağındaki çocukları tatil için eve geldiklerinde veterinerin evlerine gelmesini sağladı. Veteriner ötenazi yaparken bütün aile köpekle en sevdiği yerde birlikteydi.

Sonunda evcil hayvanınızla birlikte olmayı planlayın. Süreci gözlemlemek elbette zordur, ancak arkadaşınıza verebileceğiniz son bir hediye, son nefesini alırken sizin rahatınız ve desteğinizdir.

2. Kalıntıların Nasıl İşleneceğine Karar Verin

İnsani bir şekilde veterinere atması için evcil hayvanınızın kalıntılarını bırakmaya karar verebilirsiniz. Büyük olasılıkla, diğer evcil hayvan kalıntılarıyla birlikte yakılacaklar.

Ekstra bir ücret karşılığında, evcil hayvanınızı özel olarak yaktırabilir ve külleri uygun gördüğünüz şekilde bir çömlekte, gömülü veya dağınık halde muhafaza edilmek üzere size iade edebilirsiniz. Turley'in külleri, baharda yer eriyene kadar şöminemizin örtüsüne oturan güzel bir tahta kutu içinde bize geri geldi. Daha sonra kutuyu ve külleri arka bahçede güzel bir bahçe alanına gömdük.

Daha pahalı bir seçenek, evcil hayvanınızı belirlenmiş bir evcil hayvan mezarlığına gömmektir. Bir evcil hayvanın cenazesi, tabutlar, mezar işaretleri ve diğer anıtlar için seçeneklerle, istediğiniz kadar ayrıntılı olabilir (ve ödemeye hazır olabilir).

3. Kendinizi Yas Tutun

Bir evcil hayvan öldüğünde, hissettiğiniz keder gerçektir. Kederli olduğunuzu kabul edin ve yas tutmak için kendinize zaman tanıyın. Tanıdığınız başkaları eşlerinin, ebeveynlerinin veya çocuklarının yasını tuttuğunda veya kendi ciddi hastalıklarıyla karşı karşıya kaldıklarında kendinizi aptal hissedebilirsiniz. Orada dur. Siz de gerçek bir kayıpla karşı karşıyasınız ve bir evcil hayvanın ölümünü yaşayan herkes - ki bu çoğumuz - nasıl hissettiğinizi bilir. İnsanlar kederinizi önemsemiyorlarsa, şu anda konuşulacak kişiler onlar değildir. Bunun yerine, neler yaşadığınızı anlayan ve duygularınızı kimin onaylayacağını diğer evcil hayvan sahiplerini arayın.

Büyükanneniz veya en sevdiğiniz amcanız öldüğünde, evcil hayvanınızı kaybetme konusunda daha kötü hissedebilirsiniz. Bu da normaldir. Evcil hayvanınız günlük yaşamınızın bir parçasıydı ve tüylü arkadaşınızın yokluğunu daha az gördüğünüz bir sevgili akrabanızın yokluğundan daha keskin hissedeceksiniz. Suçlu duyguların sizi daha da kötü hissettirmesine izin vermeyin.

İyi ve kötü günler olacak. Benim için en kötü anlardan biri, Turley'in küllerini hayvan hastanesinden almak zorunda olduğum gündü. Otoparkta uzun süre oturup kendime ağlamayacağımı söyledim ve resepsiyon görevlisi beni hoş bir şekilde karşıladığında "Senin için ne yapabilirim?" Kısa süre sonra o ve ön büroda çalışan başka bir kadın da benimle birlikte ağladılar ve bu yüzden ön tezgahta bir kutu mendil bulundurduklarını söylediler. Bu kötü günlerde, başkalarının empati kurarak rahatlayın.

Yas tutma sürecinin zaman aldığını unutmayın. "İlkler" özellikle zordur, işten eve ilk geldiğinizde ve evcil hayvanınız sizi kapıda karşılamak için orada değildir, ilk Noel veya doğum günü, evcil hayvanınızın ölümünün birinci yıldönümü. Kendinizi beklenmedik bir şekilde tuhaf zamanlarda, hatta aylar sonra bile gözyaşlarına boğarken bulursanız, endişelenmeyin. Bu, sürecin normal bir parçasıdır.

Turley'nin ölmesinden bir gün önce yapılan bu bahçe taşı, şimdi küllerinin gömüldüğü yeri işaret ediyor. -

4. Uygun Bir Haraç Planlayın

Bir şekilde evcil hayvanınızı anmak veya ona saygı göstermek, kederiniz için size bir çıkış yolu sağlar. Özellikle çocuklu aileler, bir evcil hayvan için anma törenine sahip olmanın gayri resmi de olsa, gençleri kapatmaya yardımcı olduğunu görebilirler.

Bir evcil hayvanın cenazesi, her bir aile üyesinin, ayrılan evcil hayvanın bazı düşüncelerini veya anılarını paylaşması kadar basit olabilir. Ayrıca müzik çalmayı veya bir şiir okumayı da seçebilirsiniz. Gökkuşağı Köprüsü, sevgili bir arkadaşının kaybının yasını tutan birçok evcil hayvan sahibine büyük rahatlık getiren bir şiirdir.

İşte evcil hayvanınıza haraç ödemeniz için bazı başka fikirler:

• Bir not defteri veya fotoğraf albümü oluşturun. Turley'in ölümünü takip eden hafta sonunu en sevdiğim resimlerden bazılarıyla bir fotoğraf kitabı oluşturarak geçirdim. Tanıdığım başka bir aile, köpeklerinin şerefine özel bir albüm oluşturdu.
• Bir bahçe taşı oluşturun. Turley ölmeden önce bir arkadaşım bana Turley'in pençe izi ve köpek künyesiyle süslediğim bir bahçe taşı seti getirdi. Son günlerinde ıslak çimentoya adım attığım için biraz kızgın olsa da, şimdi küllerinin gömüldüğü yeri işaretlemek için kullandığımız harika bir hatıra oldu.
• Evcil hayvanınız hakkında hatırlamak istediğiniz şeylerin bir listesini oluşturarak anılarınızı canlı tutun. Bir aile olarak, ister sevimli bir numara, ister ilginç bir özellik ya da komik bir hikaye olsun, tüm bu özel anıları sırayla derleyip yakalayın. Liste uzadıkça, kendinizi gözyaşlarınız arasında gülümserken bulacaksınız.
• Evcil hayvanınızın şerefine bir hikaye veya şiir yazın. Turley'in hikayesini yukarıda, ölümünün birinci yıldönümünde yazmış olmam tesadüf değil.
• Evcil hayvanınızın hafızasında bir hayvan barınağına veya evcil hayvan kurtarma ligine bağış yapın. Belki de evcil hayvanınızın anısını onurlandırmanın, başka bir evcil hayvanın sağlık ve mutluluğu bulmasına yardım etmekten daha iyi bir yolu yoktur.

5. Bir Arkadaş Bir Evcil Hayvanını Kaybettiğinde

Bir evcil hayvanın kaybından dolayı yas tutan birine söylenmemesi gereken şeyler:

• "O sadece bir köpekti" (veya bir kedi veya akvaryum balığı veya her neyse). Evcil hayvanın ailenin bir üyesinden daha az bir şey olduğunu öne sürerek arkadaşınızın kederini en aza indirmeyin.
• "Her zaman bir tane daha alabilirsin." Bunu çocuğunu kaybetmiş birine söyler misin? Bir evcil hayvanını kaybetmiş birine de söyleme.
• "Sen farkına bile varmadan her şey normale dönecek." Arkadaşınızın sevgili evcil hayvanı sonsuza kadar gitti. Yalnızca yeni bir "normal" olabilir.
• "Üzülme." Üzgün ​​olmak normaldir. Arkadaşınızın duygularının geçerli olmadığını söyleyerek kendinizi daha kötü hissettirmeyin.
• "En azından artık avludaki köpek kakasını (ya da kedinin çöpünü) temizlemek zorunda kalmayacaksınız." Arkadaşınıza olumlu şeyler göstererek yardımcı olmaya çalışıyorsunuz, ancak günlük rutindeki bu değişikliğin kaybın acı verici bir hatırlatmasını sağlayabileceğini unutmayın.

Bir evcil hayvanı kaybetmek hiç kimse için kolay değildir. Tüylü arkadaşlarımızla geçirdiğimiz zamanın çok kısa olması hayatın üzücü bir gerçeği. Yapabiliyorken o zamanı besleyin ve evcil hayvanınız yokken mutlu anılarınızı kutlayın.

Turley gitti ama unutulmadı -